KAPALI KUTU

Orijinal Adı : Dark Horse
Yazar : Tami Hoag


Orijinal Dili : İngilizce
Çevirmen : Gökçen Ezber
Yayınevi : İthaki Yayıncılık

“At dünyası iki şeyle doludur: Sırlar ve yalanlar. Marifet hangisinin hangisi olduğunu söyleyebilmektir.”  - syf. 274

Amerikalı ünlü yazar Tami Hoag’ın 2002 yılında piyasaya çıkmış ve tüm dünyada oldukça beğeni toplamış, haliyle benim de dikkatimi çekmiş polisiye-gerilim türündeki romanı Kapalı Kutu, her açıdan dikkate değer bir roman.

Yorumlamaya geçmeden önce baştan söyleyeyim kitap 574 sayfa ama gözünüzü hiç korkutmasın zira siz nasıl olduğunu anlamadan bitiveren kitaplardan…

 Hikayenin başkahramanı Elena Estes adındaki eski bir polis memuru.

Estes, başarılı bir polis iken bir gün aldığı yanlış bir karar sonucunda başka bir polis memurunun ölümüne, aynı zamanda kendisinin de ciddi şekilde yaralanmasına neden oluyor. Bu olayın ardından uzun yıllar boyunca hem tıbbi hem de psikolojik tedavi görüp sonunda o çok sevdiği polislik mesleğini bırakmak zorunda kalıyor ve Palm Beach adında gözden uzakta bir at çiftliğinde çalışmaya başlıyor.

Bir gün çiftliğe gelen on iki yaşındaki küçük bir kız çocuğu “kayıp ablası” Erin Seabright için Estes’ten yardım istiyor ve eski günlerini fazlasıyla özleyen Estes bu talebi –tabii ki- geri çeviremiyor. Bundan sonra roman, hikayeye dahil olan pek çok kişinin de etkisiyle dallanıp budaklanıyor ve sonunda tüm bu karakterlerin hayata tutunmak için gösterdiği kıran kırana bir savaşın öyküsüne dönüyor.

Öncelikle demeliyim ki, hikayenin altyapısı çok sağlam zira kitap karakter zenginliği açısından çok çok çok doyurucu. Elena Estes’in çiftlikteki hayatı, eski hayatı, kayıp kızın ailesi, Palm Beach’in zenginleri derken başlarda kim kimdi karıştırabiliyorsunuz bile. Aynı zamanda bu zenginlik yazara geniş bir hareket alanı sağlayıp, okuyucunun merak duygusunun devamlı körüklenmesine yol açmış zira kitap ilerledikçe ayrı ayrı verilen pek çok parçayı bir araya getirmeye çalışıyorsunuz ve sonunda kendinizi bir puzzle’ın içinde buluyorsunuz.

Şahitler Kulübü

Bana göre kitabın en dikkat çeken noktası, Elena Estes’in geçirdiği kaza ve bu kazanın onun hayatındaki izleri… Tami Hoag, Estes karakterinin psikolojisini okuyucuya çok başarılı bir şekilde yansıtmış. Roman ilerledikçe, kazanın –bir zamanlar çok güzel bir kadın olan- Estes’in vücudunda bıraktığı izleri ve bunların onun yaşamına olan etkilerini okuyorsunuz ve Estes’e üzülmeden edemiyorsunuz. Bu açıdan bakınca, Hoag karakter yaratmada oldukça başarılı olmuş denebilir. Hatta öyle ki, Elena Estes karakteri yazarın sadece Kapalı Kutu romanıyla sınırla kalmamış, 2007 yılında piyasaya çıkan ve Türkçeye “Şahitler Kulübü” adıyla çevrilen “The Alibi Man” kitabının da başkarakteri olmuş.

Kitabın dili tam kararında… Uzun uzun betimlemeler, konuya girmek için sayfalarca çırpınışlar, bir şey söylemeden yalnızca imalarla konunun etrafından dolanmalar yok. Artı olarak, bir polisiye-gerilim kitabından beklenildiği gibi ağdalı ve ağır bir dili de yok, okuyucuyu yormadan ilerleyen bir kitap. Belki ilk 100 sayfası –doğal olarak- kitabın geriye kalan kısımlarına oranla daha düşük bir tempoda seyrediyor ama emin olun giriş kısmını geçtikten sonra kendinizi akıp giden bir öykünün içinde buluyorsunuz.

Türkçe açısından, çeviride yapılmış birkaç hata varsa da genel olarak belli bir ortalamayı tutturmuş bir kitap denebilir. Hikaye; atlar, eğiticileri, seyisler ve at yarışları etrafında döndüğünden bu konulara dair birkaç teknik kelime bilgisi edinilebilir. Onun dışında göze çarpan belli bir zenginlik yok.

Sonuç olarak, Kapalı Kutu, atlara ve at yarışlarına özel bir ilgi duyanlara ve dahi onların dışında polisiye romanları sevenlere da gönül rahatlığıyla önerebileceğim dolu dolu bir roman. Elena Estes ile tanışmak ve onun dünyasını biraz olsun anlamaya çalışmak insanı hayata bambaşka bir yönden bakmaya zorluyor. Bu kitabı okuduktan sonra serinin ikinci kitabı Şahitler Kulübü’nü de okumak için can atmaya başladım, bilahare onu da tanıtmak istiyorum. Şimdilik herkese iyi okumalar dilerim.